PRZYMIERZE WSPÓLNOTY „NOWE JERUZALEM”
Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi,
i będą oni Jego ludem, a On będzie „BOGIEM Z NIMI” (Ap 21, 3)
1. Wspólnota „Nowe Jeruzalem” jest katolicką wspólnotą Odnowy w Duchu Świętym, która powstała w 1992 r.
2. Jezus Chrystus, nasz jedyny Pan i Zbawiciel, jest Tym, na którym chcemy opierać realizację naszego powołania. Chcemy to czynić zawsze w jedności z Kościołem katolickim, gotowi na ofiarę z samych siebie, w duchu posłuszeństwa, kierując się wezwaniem samego Jezusa: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” (J 13, 34).
3. Jako Wspólnota „Nowe Jeruzalem”, budujemy swoje zaangażowanie w życie Kościoła, w oparciu o tzw. Fundament Wspólnoty. Fundamentem tym jest żywa wieź z Chrystusem, wspierana przez cztery filary:
(1) Słowo Boże.
(2) Sakramenty.
(3) Jedność z Kościołem.
(4) Serdeczna więź z Maryją.
Fundament ten stanowi podstawę formacji osobistej i wspólnotowej „Nowego Jeruzalem”.
4. Powołanie i misja Wspólnoty „Nowe Jeruzalem” wyraża się i realizuje w:
(1) Postawie uwielbienia Boga.
Uwielbianie rozumiemy przede wszystkim jako styl życia. W wymiarze wspólnotowym wyraża się on m.in. w adoracji Najświętszego Sakramentu oraz szczególnej formie modlitwy zwanej modlitwą uwielbienia.
(2) Postawie wstawienniczej.
Rozumiemy ją jako postawę serca, na wzór serca Jezusa, który nieustannie wstawia się za nami do Ojca. W praktyce postawa wstawiennicza wyraża się u członków wspólnoty poprzez częstą modlitwę do Boga w intencjach osób i spraw, które Bóg powierzy naszej trosce. W tym powołaniu bardzo szczególną funkcję pełni posługa modlitwą wstawienniczą.
(3) Ewangelizacji.
Realizuje się ona w gotowości dawania świadectwa o Jezusie Chrystusie w każdej sytuacji. W takim wymiarze duże znaczenie, jako narzędzie ewangelizacji, ma organizowane przez wspólnotę Seminarium Odnowy Wiary.
Organizacja Wspólnoty „Nowe Jeruzalem”
Bóg bowiem nie jest Bogiem zamieszania, lecz pokoju (…)
wszystko niech się odbywa godnie i w należytym porządku! (1 Kor 14, 33. 40).
1. Akt podpisania Przymierza, powinien być znakiem zaufania Bogu, który również przez organizację i strukturę Wspólnoty opatrznościowo kieruje „Nowym Jeruzalem” i losami każdego z nas. Podpisanie Przymierza odbywa się co roku w święto Chrystusa Króla.
Struktura Wspólnoty
2. Na czele Wspólnoty stoi Kapłan (Pasterz) i Liderzy (trzy, maksymalnie cztery osoby; zawsze powinien być w ich gronie przynajmniej jeden mężczyzna albo przynajmniej jedna kobieta). Kadencja Liderów trwa trzy lata.
3. Głównego Lidera wyłaniają spośród siebie sami Liderzy. Byłoby dobrze, żeby taką posługę pełnił mężczyzna, ale nie ma takiego wymogu.
4. Liderzy mianują osoby, które przejmują część odpowiedzialności za prowadzenie i funkcjonowanie wspólnoty. Są to m.in.: osoby odpowiedzialne za diakonie (Diakoni/Animatorzy), osoby opiekujące się kilkoma diakoniami (Starsi Animatorzy), osoby wyznaczone do pewnych posług (Odpowiedzialni za Posługę) lub inne osoby wyznaczone przez Liderów w zależności od potrzeby.
Zasady funkcjonowanie Liderów
5. Liderzy starają się podejmować decyzje jednomyślnie. Jeśli nie jest to możliwe, podejmują ją zwykłą większością głosów; nie powinni jednak podejmować decyzji, jeśli wyraźnie sprzeciwiałby się jej Główny Lider. W sytuacjach naglących, ostateczną decyzję podejmuje Pasterz. Gdy nie jest to możliwe (np. niemożliwość kontaktu z Pasterzem, itp.) decyzję podejmuje Główny Lider.
6. Żadna decyzja Liderów (w sprawach ważnych) nie może być przyjęta, jeśli nie zyska akceptacji Pasterza. Wszystkie przedsięwzięcia dotyczące wspólnoty, których inicjatorem jest Pasterz, powinny być najpierw przedstawione do omówienia Liderom.
7. Objęcie posługi przez Głównego Lidera musi poprzedzić zatwierdzenie przez przedstawiciela kompetentnej władzy kościelnej (w tym wypadku Pasterza Wspólnoty „Nowe Jeruzalem”).
8. Główny Lider może pełnić swoją funkcję przez dwie następujące po sobie kadencje. Po tym czasie może być wybrany na Lidera, ale nie powinien służyć jako Główny Lider. Od tej zasady można odstąpić z powodu jakiejś słusznej przyczyny, decyzję w tej sprawie podejmują: Pasterz i nowo wybrani Liderzy.
Wybór nowych Liderów
9. Kandydatem na Lidera może być każdy członek wspólnoty, który był nim nieprzerwanie przez minimum pięć lat. Zanim jednak osoba zgłosi swoją kandydaturę, powinna najpierw otrzymać zgodę od Pasterza.
10. Wśród nowo wybranych Liderów, powinien być przynajmniej jeden Lider, który już pełnił taką posługę, tak aby można było zachować płynność w kierowaniu wspólnotą.
11. Wyboru nowych Liderów dokonuje tzw. Kolegium Odpowiedzialnych, w skład którego wchodzą: aktualni Liderzy (kończący kadencję), osoby pełniące wcześniej posługę Liderów, Starsi Animatorzy i Diakoni/Animatorzy. Przy głosowaniu konieczna jest obecność przynajmniej połowy członków Kolegium Odpowiedzialnych.
12. Wybory Liderów mogą być przeprowadzone, jeżeli na spotkaniu jest obecnych więcej niż 50% członków Kolegium. Kandydat zostaje wybrany, gdy otrzyma więcej niż połowę głosów wszystkich członków Kolegium. Gdyby po kilku z rzędu głosowaniach (przynajmniej trzech) nie wyłoniono Liderów w taki sposób, Kolegium może podjąć decyzję (głosowanie zwykłą większością głosów osób obecnych na spotkaniu), aby wyboru Liderów dokonać zwykłą większością głosów aktualnie obecnych na spotkaniu członków Kolegium.
13. Przed wyborami Liderzy mają obowiązek zorganizować spotkanie Kolegium, aby przedstawić i podsumować posługę z okresu upływającej kadencji.
Członkostwo we Wspólnocie „Nowe Jeruzalem”
14. Aby zostać członkiem Wspólnoty „Nowe Jeruzalem”, należy uzyskać zgodę Liderów i Pasterza wspólnoty, być osobą pełnoletnią, świadomie i dobrowolnie podjąć taką decyzję i przyjąć (podpisać) tekst niniejszego
15. Jeśli ktoś nie ma pewności, czy Bóg powołuje go do Wspólnoty „Nowe Jeruzalem”, może zdecydować się podpisać Przymierze stając się w pełni członkiem wspólnoty i rozpocząć okres formacji początkowej. Po tym czasie należy jednak podjąć rozstrzygające rozeznanie i wyraźną decyzję.
16. Każdy członek Wspólnoty odnawia corocznie swoją decyzję o podpisaniu Przymierza i byciu członkiem Wspólnoty „Nowego Jeruzalem”. Nieodnowienie Przymierza jest równoznaczne z rezygnacją z przynależności do wspólnoty. Liderzy odnawiają Przymierze na cały okres trwania ich kadencji.
17. Osoba będąca członkiem „Nowego Jeruzalem” włącza się w formację obowiązkową dla wszystkich członków wspólnoty. Powinna podjąć posługę we wspólnocie oraz troszczyć się o potrzeby materialne i duchowe wspólnoty.
18. Gdyby zachodziła taka konieczność, decyzję o wykluczeniu osoby ze wspólnoty podejmują Liderzy wraz z Pasterzem. W tym kontekście, bardzo znaczące są słowa św. Augustyna w napisanej przez niego Regule. Choć w pierwszym rzędzie dotyczą one zakonników żyjących w klasztorze, to jednak trafnie odnoszą się do życia w każdej wspólnocie: „Kto zaś nigdy nie chce prosić o przebaczenie, ani nie prosi o nie szczerze, nie ma powodu, by pozostał w klasztorze, nawet jeśli by go stąd nie wyrzucano”. (Reguła, rozdz. VI)
Zmiana treści Przymierza i spraw organizacyjnych
19. Treść Przymierza Wspólnoty „Nowe Jeruzalem” nie może być zmieniona inaczej, jak tylko za zgodą Pasterza oraz Kolegium Odpowiedzialnych. Do zmiany treści Przymierza jest wymagana większość 2/3 głosów, przy obecności 2/3 członków Kolegium. Sprawy organizacyjne zawarte w tym dokumencie, są ustalane i zmieniane przez Liderów za zgodą Pasterza.
FORMACJA Wspólnoty „Nowe Jeruzalem”
(zasady ogólne)
Umiłowani, miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość jest z Boga, a każdy, kto miłuje,
narodził się z Boga i zna Boga. Kto nie miłuje, nie zna Boga,
bo Bóg jest miłością. (1 J 4, 7–8)
Wspólnota jest Bożym miejscem na naukę pokory, łagodności, cierpliwości, szacunku, życzliwości, gościnności i służby. Miejscem, gdzie będziemy zachęcani, ale i napominani w miłości, gdzie otrzymamy pomoc w trudnościach, ale i sami będziemy pomagać.
Bóg jest miłością, miłością, która wymaga.
Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali.
(św. Jan Paweł II)
1. Osoba podpisująca Przymierze Wspólnoty „Nowe Jeruzalem” włącza się w formację obowiązkową dla wszystkich członków Wspólnoty. Formacja ta obejmuje poniższe elementy.
2. Formacja osobista. Polega ona na osobistym wysiłku, by swoje życie duchowe opierać na Fundamencie Wspólnoty „Nowe Jeruzalem” . W praktyce oznacza:
(1) Codzienną medytację Słowa Bożego, czyli tzw. „Namiot Spotkania”.
(2) Dbałość o sakramenty, w szczególności traktowanie Eucharystii jako źródła, centrum i szczytu wszelkiego zaangażowania duchowego oraz częste korzystanie z sakramentu pojednania.
(3) Jedność z Kościołem wyrażoną przez codzienną osobistą modlitwę za Papieża, Biskupa naszej diecezji, Pasterza i Liderów Wspólnoty.
(4) Serdeczną więź z Maryją – uroczyste zawierzenie się Maryi wraz z całą wspólnotą.
3. Formacja związana z włączeniem się w życie i misję Wspólnoty. W praktyce oznacza:
(1) Obecność na niedzielnej Eucharystii wspólnotowej (raz w miesiącu).
(2) Podjęcie konkretnej posługi i uczestniczenie w spotkaniach diakonii (dwa razy w miesiącu):
– jedno spotkanie: tzw. spotkanie formacyjne, z tematami dla całej wspólnoty.
– drugie spotkanie: związane z konkretną posługą w ramach diakonii.
(3) Uczestniczenie w spotkaniach na modlitwie uwielbienia.
(4) Adorację Najświętszego Sakramentu (pierwsza sobota miesiąca).
(5) Wstawianie się do Boga w intencjach osób i spraw, które Bóg powierzył trosce całej wspólnoty.
(6) Obecność na rekolekcjach wspólnoty.
(7) Post za wspólnotę.
(8) Troskę o duchowe i materialne dobro wspólnoty (comiesięczna jałmużna).